ÖRF ADETLERİMİZİ UNUTMAYALIM
Atalarımızdan aldığımız terbiyeyi bırakmazsak bizim bileğimizi bükecek hiç bir nesil ve de teknoloji göremiyorum. Bakın koca dev Rusya bakın Ukrayna bataklığına gömüldü, süper güç dediğimiz Amerika yıllar sonra Afganistan'ı terk etmek mecburiyetinde kaldı.
O halde aldığımız terbiye ve örf adetlerimizi terk etmeyelim batının özenilecek tarafının olmadığı ancak onlarda ki bilim ve tekniğe odaklanarak kendimizi geliştirirsek onlar yine bizi örnek almaya başlayacaklardır.
Çok şükür İHA larımızı Sihalarımız gördük istedik mi neler yapabileceğimize inanalım.
Toplumun her kesiminin rahatsız olduğu ama topluma ayak uyduruyorum diye bahaneler ürettiği bir günleri yaşamaktayız, şunu asla unutmamamız gerekir ki Türk milleti tarih boyunca hep gelenek ve görenekleriyle yaşadığı için bir bütün olarak kalmıştır.
Kısa bir örnek vererek başlayacak olursak toplumda yaşayan insanların büyük çoğunluğu kırsal kesimde yaşadığı için tarlada, bağda, bahçede ne işi varsa sıraya koyarak işlerini görürülerdi buna da toplum olarak imece demiştik bunun adı kısaca yardımlaşma değilmiydi..
Günümüzde artık köylerimizde aşırı göç alıp şehirlere yerleştiği için köylerde kalan azınlık nüfusta bu yardımlaşmayı bırakmış neredeyse selam vermeme durumuyla karşı karşıya kalmıştır. Fakat köylerimizde bunu tek olarak yürüten kadınlarımız olmuştur. Kışlık yiyeceklerini yine imece usuluyla yapmaya çalışırken görmemiz mümkün, Fakat yine de geleneklerini gittikçe kaybeden bir toplum olmaya devam ediyoruz..
Biz böyle miydik eskiden hayır aile büyüklerinin başında dedelerimiz baba annelerimiz, amcalarımız, halalarımız hepimiz bir avlunun içine sığar yemeklerimizi yedikten sonra da yatacağımız odalarımıza çekilirdik.
Sabah kalkan aile büyükleri ev işlerine bakar çalışanlar işlerine diğerleri de ev işlerine bakarlar kazanılan para eve gelir aile reisine verilir oda toplanan parayı ailesi için harcardı.
Evlerde bereket vardı zenginlik vardı, huzur vardı.
Yalnız şunu unuttular köylerinde yaptıkları köy kahvaltıları ne yazık ki şu anda insanlara sunulan kahvaltı değil di işte bunu unuttular.
Köyde kalan kimse varsa onlara sitem başladı baba toprağımızı ekiyorsun bir peynir bile göndermiyorsun sitemleri çoğaldı, kardeşler arasında küskünlükler başladı. Menfaat ve çıkar ilişkileri nifak tohumlarını içlerine kadar düşürdüler.
Ama bir gerçek vardır ki evin temel direği baba idi, ne zaman ki baba öldü işte o ailenin temel direği yıkıldı bunun farkına bile varamadılar, böylece sevgi ve saygıda yok olmaya başladı.
Aynı olayı canlı olarak yaşayan insanlar üzülseler bile hatalı olmalarına rağmen haklı gibi ölümlü dünyada kalp kırmaya devam etmeleri ise anlaşılır gibi değil.
Gelenek ve göreneklerimize yeniden kavuşuruz düşüncesi ile ile birlikte nice güzel günler dilerken ebediyete intikal etmiş babalarımıza rahmet diliyor, yaşayan çileli babalarında gününü kutluyorum.