YÜREĞİMİZDEKİ SEVGİ

İnsan ruhunun derinliklerinde kökünü bulan, doğal, saf, beklentisiz, berrak ve tatlı bir duygudur sevgi ama yaşatana aksi takdirde sevgi bitimi aynı zamanda da yaşamın bitimidir bunu unutmamak lazım.

Seven bir insanın hayata bakışı ile sevmeyenin bakış açısı birbirinden çok farklıdır. Birisi için duygu önem arz ederken, diğerinin hayatında madde arzı endam etmektedir ki buda içinde yaşattığı gerçek sevginin yok oluşu değil midir?

Sevgiyi çok sıkı tutmamız lazım aksi takdirde hayatımızdaki varlığı bize hayal kırıklığı ve üzüntüden başka bir şey katmaz! Onun içindir ki böyle insanlar da hayatımızda kalıcı olmazlar.

Eğer gerçekten seversen sevdiğin şeyin diliyle konuşursun o zamanda zaten  sevmek inceliği, zarif olmayı ve anlayışı beraberinde getirmez mi?

İşte buradan baktığımız zamanda yüreğimizdeki sevginin de ne kadar paha biçilmez olduğunu  görürüz.

Sevmişseniz o zaman  bir ömür boyu bunu ayakta tutmak gerekir aksi takdirde  eğer müsrif bir şekilde harcanmışsa  işte o zamanda sevgiden bir şey beklemek kolay olmayacaktır..

O zaman  bizi seven, bize yürekten değer veren sevgisini senden esirgemeyenlere dönüp onların  hal ve hatırlarını sormak onlarında gönüllerini almak gerekmez mi?

En meşhur atasözüyle bakmak gerekirse tatlı dil nasıl yılanı deliğinden çıkartıyorsa, o zaman  küçük bir fedakarlıkla sevgiyi de ortaya çıkarmak zor olası gerekir.

Ancak şunu da hiç unutmamak gerekir sevginin kıymet ve değerinin iyi bilinmesi gerekir çünkü sevgi çok  kıymetli bir hazinedir  beraberinde hak etmeyi gerektirir, Ancak sevgi bazen de beklentisiz sever ki bu sevgi kimi zaman bir annenin yüreğinden sunulur yavrusuna, kimi zaman çocuğun anne babasına hizmetinden sunulur,

Gördünüz mü gerçek sevginin yaşanması ve yaşatılması hiçte zor değilmiş o zaman bende diyorum ki

 yüreğinizdeki sevgi hiç eksik olmasın!...